Dag 21 – 16 Augustus – Inmiddels weer thuis
Van de laatste dagen van onze trip was er geen verslag. Niet omdat er niets te schrijven viel, dat lukt eigenlijk altijd wel, maar omdat het toen gewoon een strandvakantie was. Toch nog maar even het toetsenbord ter hand genomen om het geheel netjes af te sluiten. Voor later, voor het verhaal bij de foto’s. Na de leuke dag op White Sand Beach op vrijdag was het de laatste (zater)dag op en om ons resort vertoeven. Beetje zwemmen, beetje lezen, beetje gamen. Niets meer, niets minder. De familie van Lammeren trekken er nog wel op uit, op onderzoek naar het noordelijkste puntje van het eiland. Het resort aldaar is erg mooi, maar niet echt gastvriendelijk. Ook zij keren al snel weer terug om nog even te genieten van het eigen zwembad. We eten ’s-Avonds nog even lekker met z’n allen en vieren alvast een beetje Renée haar 14e verjaardag. Met taart en kaarsjes, wat ter plaatse nog even door Vanessa wordt geregeld. Dat het maar negen kaarsjes zijn, neemt ze op de koop toe. Er waren er niet meer voorhanden.
Zondagochtend. Inpakken, Bye Bye Thailand. We gaan weer op huis aan. Het zal een lange reis worden. Wij hebben een mini-van geboekt die ons op zal ophalen bij het resort. Jacco zal met zijn huurauto achter ons aanrijden. Ko Chang is bergachtig, haarspeld bocht na haarspeldbocht, de Alpe d’Huez is er niets bij. Ik spoor de chauffeur aan om Jacco te lossen, maar die blijft in het wiel. Zelfs op de veerpont die ons naar de vaste wal brengt lukt het niet. Ook niet tijdens de 300 kilometer lange tocht naar Bangkok. Haha, maar bij de tolpoortjes zijn we ze te slim af. De chauffeur heeft een pass, Jacco moet contact betalen. Wij winnen, zijn als eerste op de luchthaven. Beetje competitie moet er zijn toch ? En als die er niet is, moet je het zoeken ..
We eten nog wat met elkaar .. voor het laatst “Flied Lice voor Fibty Bath”. Het verveeld nooit, smaakt ons nog steeds. Alhoewel de roep om spinazie ook te horen is. Nu is het wachten totdat we mogen vertrekken … Onze vlucht is pas om 01:30 uur naar Dubai.
Andere ochtend. 05:00 uur Dubai slaapt nog, toch is het al 35 Graden Celcius. Luchtvochtigheid hoog. We hebben een tussenstop van 10 uur, kunnen we de stad nog bezichtigen. Visa on Arrival gaat soepel en voor we het weten zitten we in de metro. Advies van een vriendelijke man op het station is een dagpas te kopen voor weinig. De specerijen markt is niet geheel wat we er van verwachten en omdat ook de temperatuur inmiddels verder oploopt vluchten we de airco in. Op naar de shopping Malls. Wat een luxe, hier zit werkelijk alles, alle grote en dure merken. Ook kijken we onze ogen uit naar de hoogbouw hier met natuurlijk als bliktrekker de “Burj Khalifa”. We ontmoeten ook nog even Arjen, vriend van Jacco uit de tijd dat ze beide bij de Beursbengels in Amsterdam voetbalden. Hij leidt ons nog verder rond en zo komen we ook nog even bij het Dubai Aquarium en de Waterfalls … ter info .. allemaal binnen de shopping Mall, dat is toch wat anders als Hoofddorp Centrum.
Na het afscheid terug naar de luchthaven voor de resterende vlucht naar Dusseldorf. Daar staan onze auto’s … Jacco lost mij na de benzinestop bij Arnhem. We staan weer gelijk. Het kan mij niet bommen, ik kijk uit naar mijn eigen bed ….
Inmiddels dus terug en weer aan het werk. Renée gisteren een jaar ouder geworden. We kijken terug op een mooie vakantie met lieve vrienden. Making memories …..
Dag 17 – 10 Augustus – White Sand Beach
Ze hebben het volleybalnet weg gehaald. We speelden daar ook wel een beetje illegaal, maar wat maakt het uit zou je denken? Strand is strand, alleen dit Beach resort vond het blijkbaar niet zo leuk dat we daar kwamen spelen. Ook de Russen niet meer gezien, jammer.
Het is raar weer hier. Binnenland van het eiland is bewolkt met soms zelfs een druppel regen. Aan de kust, of eigenlijk op het strand, net vaak wat beter. Omdat we toch niet kunnen volleyballen, besluiten we iets eerder aan ons middagprogramma te beginnen. White Sand Beach ligt op ca. 20 minuten rijden en staat aangeschreven als een mooi strand. We proppen ons weerin de auto van Jacco en Vanessa en in een mum van tijd zijn we er. Niets van gelogen, mooi strand, palmbomen en ook wat strandtentjes. Hier is wat meer toerisme en er zijn ook wat meer badgasten. Wel zo gezellig wat mensen om je heen.
We huren wat strandstoelen en ploffen neer. Het strand is breed, de zee is ruw, hoge golven, het water is aangenaam. We vermaken ons prima. Beetje voetballen, beetje klooien in het water. Lekker lunchen. Zoals een stranddag hoort te zijn ….
Dag 16 – 9 Augustus – Klong Plu Waterfalls
Ik ben Inmiddels weer aardig opgeknapt, net zoals het weer vandaag. Het ziet er veel belovend uit. Ik word wakker en denk dat ik Olifanten hoor. Toch nog een beetje in de war? Niets blijkt minder waar, er zit een Olifantenkamp net naast ons, hadden we nog niet ontdekt. Die kant van de straat waren we nog niet opgelopen. Blijkt één van de mindere kampen te zijn, daarwaar de dieren niet zo netjes worden behandeld, dus we zullen er ook niet echt verder gaan kijken. Dansende olifanten ? Nee, niet voor ons.
Voor de ochtend staan onze Russische vrienden op het programma. Beach volleybal. Ze zijn keurig op tijd en wij ook, dus we spelen een aantal partijtjes tegen en met elkaar. Rosanja blijft lekker bij ons huisje om te lezen. Het is tenslotte vakantie, niets moet, alles mag. We halen na afloop wat stokjes saté op de lokale markt en wat te drinken. De Orange-Shake is een aanrader.
Jacco en Vanessa hebben een grote auto tot hun beschikkingen met een beetje proppen lukt het ons om er alle negen in te komen… haha. Gelukkig zijn het geblindeerde ramen, dus niemand die het ziet. We brengen een bezoek aan de Klong Plu watervallen wat slechts op een kwartier afstand rijden is van onze resorts. Dus dat we even wat opgevouwen zitten, is niet zo heel erg.
We parkeren de auto en beginnen aan de “klim” naar de waterval. Het is zo’n 600 meter klimmen en klauteren. Waar het eerder in onze vakantie erg druk was bij de Erawan watervallen, zo rustig is het nu. En heel eerlijk gezegd, dit is een echte waterval. Het water stort zich tientallen meters naar beneden door een smalle kloof. Onder aan de waterval heeft zich een meertje gevormd en ook hier kunnen we zwemmen. Je moet dan wel de nieuwsgierige vissen trotseren. Ze doen niets, het is alleen een vreemde gewaarwording om tussen vissen van het formaat kooikarper te zwemmen.
Na een uurtje houden we het voor gezien en gaan terug naar het basiskamp. Onderweg zien we nog wat leuke tentjes en andere activiteiten, dus we moeten even kijken wat we de komende dagen gaan doen. We eindigen meteen biertje bij ons op het terras en doen een kaartspelletje. Eten doen we ineen lokaal restaurant met een Thaise keuken. Na nog een paar wedstrijdjes poolbiljart te hebben gedaan gaan we rond middernacht slapen. Feyenoord staatdan nog 0-0 …. Grmpffffff.
Dag 15 – 8 Augustus – Ko Chang Beach
Slechte nacht, voel me niet zo lekker. Nu ben ik aan debeurt zo lijkt. Gebeurt mij niet vaak. We slapen uit en ontbijten laat. We reizen nu niet meer rond, dus kunnen het allemaal rustig aan doen. Ko Chang is een leuk eiland, leuke winkeltjes en leuke restaurantjes. Hoewel er ook wel e.e.a. te bezichtigen is, blijven we vandaag bij ons resort. Alhoewel, we verkassen naar het strand bij het resort van Jacco en Vanessa.
We besluiten de sluip-door-kruip-door route te nemen, dus doorsteken naar het strand en dan over het strand de weg volgen. Er is niemand, misschien door het weer, maar het is gewoon niet druk. Zou het dan toch door het mooie weer in Europa komen ? Nu is het hier natuurlijk niet het hoogseizoen,dat is pas vanaf november als het weer beter begint te worden, maar er is opvallend veel leeg. En ook verlaten. Hoogtij dagen gehad ?
We vinden het resort van Jacco en Vanessa en iets verder op is een volleybal veldje. Leuk potje onderling gespeeld als een paar Russen de confrontatie aan willen gaan. Drie-tegen-Drie en wij zetten Jacco, Sil en Jesse in. Wedstrijd wordt gewonnen en voor morgen direct een revanche geregeld. Spontaan en leuk. Wel nog even door de doping controle vooraf, die Russen dan ….
Verder heel rustig aan gedaan, ik nog steeds in de buurt vaneen toilet. Gaat al weer beter. ’s-Avonds nog even het poolbiljart uit geprobeerd en heerlijk gegeten. Sil en Deena daarna nog even op stap, het is nu gewoon een strand vakantie. Ook best lekker.
Dag 14 – 7 Augustus – Transit to Ko Chang
Vandaag weinig te melden. Een transfer dag van Luang Prabang in Laos naar Koh Chang in Thailand. Taxi haalt ons om 10:30 uur op en we zijn op tijd op de luchthaven, of wat daar dan voor mag door gaan. Het is overigens verder keurig, Check-in verloopt voorspoedig en voor we het weten zijn we in de lucht op weg naar Bangkok. Daar hebben we een tussenstop, weer door de douane om vervolgens door te vliegen naar Koh Chang. We vliegen met een propeller vliegtuig, Bangkok Air is de airline. Alles gaat op tijd. Moet ook wel, want de laatste veerpond naar Koh Chang gaat om 19:00 uur. En die wil je niet missen. Komen rond 19:00 uur aan in ons Resort. Twee huisjes aan het zwembad met een connecting door, precies zoals we het wilden. Vanavond ook het weerzien met Jacco en Vanessa en de kinderen, kunnen we verhalen uitwisselen en plannen maken voor de laatste dagen. Zij zitten in een resort 500 meter verderop. Morgen verder.
Van Jacco en Vanessa ….
Na de lange reisdag van gisteren vandaag besloten rustig aan te doen.
Iets te rustig waardoor we bijna te laat zijn voor het ontbijt! Tegen onze verwachting gezien de enorme tropische buien van gisteren, is het prima weer voor dagje zwembad/strand. Tijdens wandeling langs de kustlijn valt ons op dat veel resorts er erg verlaten uitzien. Dit kan met het seizoen te maken hebben, want het is tenslotte regenseizoen hier nu. Ook vinden we een stukje strand met een volleybalnet. Hier maken we ‘s middags een beachvolleybal veld van en in verschillende samenstellingen doen we een paar potjes. Blijkt dat we flink moeten oefenen komen de dagen!
Nu onder genot van een drankje met uitzicht op de weg kijken we uit naar het weerzien met de familie De Rooij! Jaaaa, we hebben ze gespot!!!
Dag 13 – 6 Augustus – Mandalao Elephant Sanctuary & naar Koh Chang
Zeven jaar geleden, zomer 2011. We waren voor het eerst in Thailand. Geweldige belevenissen, mooie indrukken en excursies met Olifanten. Elephant Riding. We waren nog onwetend. We zijn nu zeven jaar verder, hebben inmiddels aardig wat van Azië gezien door de jaren heen en zijn een stuk wijzer. Vandaag staat er een superexcursie op het programma.
Het is vandaag benauwd in Luang Prabang. Vochtig met hoge temperaturen. Ik struin al vroeg over de Food market, de rest is nog in diepe rust. Als ik rond 09:00 uur terugkom is de rest net ontwaakt en kunnen we aanschuiven aan het ontbijt. We wagen ons aan de klim naar That Phu Si, een tempel gelegen op de berg achter ons, totaal 328 treden omhoog. Het stijgingspercentage is hoog, ik waan mij zoals de zondagochtend op de Big Spottershil bij de Bootcamp. Het zweet gutst er aan alle kanten uit. Maar ook hier is de beloning goed, het uitzicht is prachtig. Ook hier verkopen ze vogeltjes in een veel te klein kooitje. Om ze vrij te laten. We doen er aan mee. Kopen er twee en voordat we eens wens kunnen doen zijn ze al gevlogen. Waarschijnlijk linea recta terug om weer gevangen en opnieuw verkocht te worden. Ik verdenk dat ze in een complot zitten.
Na de lunch gaat het dan toch echt gebeuren. Olifanten excursie anno 2018. No riding, no washing. Het is nog niet overal ingeburgerd, maar het besef dat het rijden op Olifanten niet meer kan, begint het toch echt langzaam te winnen. Het Mandalao kamp ligt in de bergen van Luang Prabang en we zijn met een klein gezelschap, slechts 6 personen. Naast ons nog een Duits-Engels stel. Veel meer laten ze niet toe, de prijs is er dan ook naar. Eén ochtendsessie en één middagsessie. Bij aankomst in het bergdorp krijgen we uitleg over het kamp en het gedrag van Olifanten. De Olifanten hebben óók hier een Mahout, een trainer of begeleider. In heel Laos leven nog maar 500 Olifanten in het wild en 500 in Nationale parken. Men probeert een fokprogramma op te zetten. Voordat we naar de overkant van de rivier vertrekken moeten we eerst het voedsel voor de Olifanten maken, bestaand uit bananen, gevuld met zeezout, tamarinde en rijstballen. Een lekkernij zo blijkt.
Het heeft flink geregend de afgelopen weken en dat houdt in dat de rivieroever voor een groot gedeelte is weg geslagen. Het is nog een hele klim om boven te komen. Een aantal Olifanten wachten ons op en al snel maken we nieuwe vrienden, niet geheel verrassend door het eten wat we mee brengen. Een volwassen Olifant eet gemiddeld per dag zo’n 150 kilo aan voedsel, dus de twee mandjes zijn maar een tussendoor snack. We houden gepaste afstand en laten de Olifanten zelf bepalen wat ze wel of niet willen. Het IJs breekt langzaam. Hoewel het niet helemaal de bedoeling was, e.e.a. is afhankelijk van de groep, worden we uitgenodigd voor een “trekking”. De Olifanten moeten aan het einde van de middag naar een hoger gelegen nachtverblijf. Wij lopen voorop en zijn volgen ons met hun Mahout. “Wat stampen we hard he” zeg ik tegen die éne Olifant als we samen het bruggetje over steken. Halverwege worden we verrast door een modderbad en ze gaan dan ook “All-the-Way”. We nemen de tijd, want hier is devies “Alles mag, weinig moet”. Let wel, ook hier is er getraind, laten we het niet romantischer maken als het is. De Mahout wijst de grijze kolossen de weg puur met stem aanwijzingen. Het is genieten en we hebben een geweldige middag.
Na afloop praten we na, met de gids, met onze mede-cursisten. Aan het einde van de middag worden we terug gebracht naar Luang Prabang waar we nog genieten van een lekkere avondmaal en een verfrissend koud biertje. Morgen gaan we terug naar Thailand waar er Jacco en Vanessa met de kinderen weer zullen zien. Die zijn daar vandaag al aangekomen, lees hun verhaal hieronder.
6.30u ging de wekker vanmorgen.. Uitchecken en gaan, we hebben een lange rit voor de boeg vandaag. Auto, vliegtuig, auto, boot en dan nog een keer de auto! Onze trouwe Hillux ingeleverd op het vliegveld van Chiang Mai, snel geregeld dus we kunnen door. We zijn redelijk vroeg en we hebben 10 minuten vertraging, niet heel ernstig dus. Een korte vlucht, letterlijk opstijgen en 50 minuten later weer landen. Jesse baalde dat hij zijn film niet af kon kijken haha.. Alle drie de koffers binnen no time op de band, hup door naar de autoverhuur. Een Isuzu ipv een Toyota maar nog steeds een prima bak, Jacco is weer als een kind zo blij. 320 hele kilometers en maar een keertje een afslag gemist, het is ongelofelijk maar we worden er echt steeds beter in. Het resort ziet er prachtig uit, beetje donker inmiddels maar de kamers zijn in ieder geval top. Nu even opzoek naar wat eten en koud bier. Pakken meteen een tropisch regenbuitje mee, laten we hopen op wat zon voor de komende 5 dagen..
Dag 12 – 5 Augustus – Chiang Mai en Luang Prabang II
Vandaag eerst het verhaal van Jacco, Vanessa en de kinderen.
Vanochtend een beetje uitgeslapen. Al hoewel .... Vanessa was wel al vroeg op pad voor bezoekje aan lokale foodmarket.
Na het ontbijt (pannenkoek met nutella!) op weg naar een handwerkdorp, San Kamphaeng. Ff vergeten dat het zondag is, dus weinig bedrijvigheid. Wel een flinke tropische regenbui. Gelukkig konden we schuilen op een overdekte foodmarkt. Na een koffietje, ijs en wafels vervolgde we onze weg naar een orchidee & vlindervalei, Sai Nam Phung. Het was er warm maar de moeite waard. Vlinders hebben een hele bijzondere betekenis voor ons..!
Dan keren we terug naar onze accommodatie. Geen tijd gemaakt voor lunch dus ham/cheese en tonijnsandwich laten bezorgen op ons eigen terras.
We rusten een uurtje en dan hup de shuttlebus van het hotel weer in naar de zondagmarkt. Wat een happening is dat..de hele stad staat vol met marktkraampjes! Hier kopen we een souvenier, daar eten of drinken we wat. Erg gezellig!
Vanavond op tijd naar bed want morgen staat ons een lange reisdag naar Koh Chang te wachten…
En hoe verging het de familie de Rooij in Luang Prabang ?
De wekker eens niet gezet, een beetje uitslapen. Ik merk dat ik in een ander ritme begin te komen. Waar ik normaal een biologische klok heb die gelijk loopt met een atoomklok, merk ik dat ik e.e.a. kan los laten. Zo lekker, vakantie. Houdt overigens niet in dat ik niet eerder wakker ben dan de rest. Ik pak een douche en besluit even naar buiten te gaan. Eén en al bedrijvigheid voor de deur. Lokale food markt met levende have.
Hier gelden andere regels. Van alles wordt er verkocht. Vis en vlees en dan ongekoeld, keuringsdient van waren zou hier een hartverzakking krijgen. Bedoeling is dat het verkocht wordt voordat het echt warm begint te worden. Ik struin door de smalle steegjes en kijk mijn ogen uit. Levende eenden, kikkers en vogels. Alles in rieten manden. Te koop voor de beste bieder. Om op te eten. Ik ben getuige van de koop van 2 eenden. Eten voor vanavond.
Als ook de rest wakker is nemen we de fietsen mee van het hotel. Die staan er voor het grijpen. We fietsen wat door de oude stad en verkennen de omgeving. Wat is het leuk hier. En zo relaxed. Winkeltjes in overvloed. We willen nog graag een excursie doen hier en laten ons adviseren van de mogelijkheden. We hebben er eentje uitgekozen, maar daarover morgen meer.
De rest van de dag vertoeven we op terrasjes, en vooruit .. we laten ons nog maar eens masseren. We weten dit keer ook een keer westerns. Frietjes met kip of een hamburger. Smaakt goed.
Nu weer terug in het hotel nadat we op een terrasje nog een biertje hebben gedaan. Bijna middernacht, welterusten en tot morgen.
Dag 11 – 4 Augustus – naar Luang Prabang
Ik ben verliefd. Wij zijn verliefd. Luang Prabang. Wat een plek. Nooit meer weg. Althans, niet voor de komende 3 dagen. Genieten met een grote “G”.
Vanochtend. Sil heeft goed geslapen en even bij getankt, die is er weer bij. Kan weer mee. We hebben van Pakbeng weinig gezien. Een nachtje in de airco, schoon bed en schoon toilet heeft hem zienderogen goed gedaan. De wekker staat vroeg. Vanaf ons balkon kijken we uit over de Mekong rivier. Aan de overkant zien we een dagelijks ritueel. Olifanten die van een bad komen genieten. Ze hebben er duidelijk pret in, het getrompetter is van verre te horen. We aanschouwen het op een afstandje, serene rust verder.
Na het ontbijt vertrekken we weer. Terug naar de slowboat voor nog eens een tocht van 7 uur. Bestemming Luang Prabang. Een aanrader als je van varen houdt, voor ons eerlijk gezegd teveel van het goede. Natuurlijk is de natuur supermooi, de dorpjes, of moet ik meer spreken over nederzettingen, erg primitief. De plaatselijke bevolking interessant. Hoe kan je zo leven? Vanwege het hoge water in de Mekong is het soms best een hels karwei om van of aan land te gaan. Bij elke stop gaan er wel mensen van of aan boord. Volgepakt met spullen die op de diverse markten zijn gekocht. Voor het thuisfront. We verdrijven de tijd met een beetje hangen, lezen, om je heen kijken, helemaal niets doen en een spelletje kaarten. Toch ook wel “quality time” zo met z’n vieren. En ook dit jaar is er niets veranderd, Rosanja wint, alsof het een uitgemaakte zaak is. Vertel eens wat nieuws.
Rond 16:00 uur komen we aan in Luang Prabang. Bij het van boord gaan stoot de Nederlandse man, reizend met zijn gezin, zijn kop. Het bloed gutst er aan alle kanten uit. We helpen hen van boord en die kan direct door naar een dokter. Heeft wel wat hechtingen nodig. Ik ga nog maar wat verder door de knieën. Het zal je gebeuren.
Ons hotel zit in hartje centrum, bij zowel de foodmarkt (in de ochtend) en de avondmarkt. De tuktuk brengt ons van de kade naar het hotel. Althans in de buurt, de rest mogen we lopen. Hotel personeel is uiterst vriendelijk en we hebben een family room, wel zo gezellig. We besluiten om de koffers de koffers te laten en er direct op uit te trekken. Er is zoveel te zien.
Franse invloeden, oude tempels, de markten, leuke restaurants. De sfeer is super en dat voelt als heel erg welkom.
Inmiddels terug in ons hotel, het loopt tegen middernacht. Even alles op ons laten inwerken. Teveel te zien, teveel te doen. Verliefd ja, morgen verder op ontdekkingsreis.
En het verslag uit Chiang Mia van Jacco, Vanessa en de kinderen.
Gisteravond hadden we ons bij de receptie ingeschreven om in de ochtend opgehaald te worden om met hun pendelbus afgezet te worden op de door ons gewenste plek in het centrum van Chiang Mai. We hadden in onze reisgids namelijk een wandelingetje gevonden, zo'n 4 km, om door het hart van de stad te gaan. Na ons (zoete) ontbijt, werden we keurig op tijd opgehaald en afgezet bij ons startpunt, bij de bedrijvige Worowatmarkt. Tig dezelfde stalletjes met verse zeevruchten, gekleurd fruit, kleding, speelgoed en andere spullen.
Na wat gepuzzel, vervolgde we onze weg richting diverse traditionele tempels op onze route (Kuan U-tempel, Wat Saen Fang, Wat Chedowan). De route geeft ons een mooie verkenning van het vredige Chiang Mai, tot de drukte van de stad (Tapea Road, Mun Muang Road). We eindigen onze wandeling, zoals ook beschreven, bij het beroemdste tempelcomplex Wat Phra Sing. Na deze bezichtiging, belde we met onze “huistelefoon” van ons hotel/villa, om opgehaald te worden door hun taxiservice. Perfecte service!
Eenmaal weer op onze plek aangekomen, hebben we geluncht en konden we ons opmaken voor ons volgende trip: de TIJGERS. Met onze stoere terreinwagen, zouden we rijden naar Tiger Kingdom. Onze Freek, Roan, kon niet wachten om zijn vrienden te zien en te aaien. Na zo'n 20 minuten rijden kwamen we aan op een mooie locatie. Op voorhand wel een beetje dubbel gevoel, gekooide dieren welke gebruikt worden voor commerciële activiteiten, maar het ook kunnen bewonderen van deze prachtige beesten. Moet zeggen, absoluut geen spijt, geweldige ervaring! Verzorgers zijn zeer begaan met hun dieren, hun leefomgeving is ruim opgezet en dieren bepalen welke foto’s genomen kunnen worden met ons. Niet alleen onze Freek was erg onder de indruk! Na al onze indrukken van vandaag, eindigen we de middag, relaxed. Meiden nemen massage en de rest gaat chillen op hun telefoon, nintendo of bedje aan de oever.
We hebben contact gehouden met Leo, welke dit weekend ook in de stad zou zijn en afgesproken om vanavond gezamenlijk wat te gaan eten. We laten ons verrassen, want hij bepaalt de locatie waar we gaan eten. Hij haalt ons op en zegt dat hij gereserveerd heeft voor tentje buiten de stad, lokaal, maar met live muziek. Inderdaad, net buiten de stad, van de weg af niet meteen te zien. Maar eenmaal de afrit genomen, komen de neon lichtjes ons tegemoet. Na geparkeerd te hebben, staat een vriendelijke dame ons al op te wachten. Bij de entree staat zelfs een bord met de naam van Leo als gast opgenomen. We worden begeleid naar onze tafel welke zicht geeft op de live band. Deze speelt gedurende de avond (met Thaise Elvis Costello op gitaar) luidruchtig hun gezellige versie van diverse nummers in hun eigen taal. Het eten is ook nu weer prima, dus de muziek is een gegeven verder. Met Leo bespreken we naast de menukaart, oa ook de verschillen tussen arm/rijk en het westen/oosten.
Het was een mooie afsluiting van onze 2e dag in Chiang Mai met Leo weer als een goede gastheer.