Bye Bye Bangkok. We verlaten vandaag de drukte van de grote stad om het te zoeken in de regio Kanchanaburi, daar bij de Bridge over de River Kwai. Is zoiets als de Maas bij Brienenoord maar dan anders. Maar daar over later meer, morgen.

De rit met de mini-van neemt ca. 3,5 uur in beslag. Komt doordat het morgen een nationale feestdag is, Asalha Puja (Dharma Day). Herdenking door de Theravada-boeddhisten van de eerste predeking van de Boeddha in het hertenpark van Sarnath bij Benares. Het is maar dat jullie het weten, de Thai uit Bangkok zoekt zijn familie op in de regio. Dus het is druk op de weg.

Onze (geblindeerde bus) is airconditioned en we voelen ons een beetje “The A-Team” met BA Baraccus in de hoofdrol. Onze chauffeur, overigens zeer vriendelijk, geniet van zijn kauwgompje. Dat hij dat al luid smakkend doet moeten we op de koop toe nemen. Les één uit een van onze vorige reizen, geef de chauffeur nooit een snoepje … Rosan, zittend op de bijrijders stoel doet haar oordopjes in en al snel valt iedereen in een diepe rust. Even bijtanken. We reizen comfortabel en met één oog open zien we het landschap veranderen.

Kanchanaburi staat bekend om haar oorlogsverleden en de bezetting door Japan. Vanaf hun deelname in december 1941 aan de Tweede wereldoorlog veroverden Japanse strijdkrachten in snel tempo het grootste deel van Zuid-oost Azie. Op zoek naar een kortere en veiligere aanvoerroute tussen Birma en Thailand besloten de Japanners in 1942 krijgsgevangenen en burgers te gebruiken om de spoorlijn aan te leggen tussen Thanbyuzayat in het westen en Bang Pong in het oosten. Door ziekte, ondervoeding, uitputting en mishandeling heeft de Birmaspoorweg het leven gekost van ongeveer 15.000 krijgsgevangenen en 100.000 burgers. Morgen zullen we een aantal van deze plekken gaan bezoeken.

Bizar is het dan om te weten dat wij nog op geen 10 kilometer afstand waar deze gruwelijkheden plaatvonden een luxe resort hebben kunnen boeken . Serene rust aan de rivier, genietend van onze vakantie. Het is warm en de zon brandt. We klagen niet, wij hebben een zwembad. Nederland ondertussen siddert onder de tropische temperaturen aldaar. Records worden gebroken zo begrijpen wij via het nieuws. De kids vermaken zich in het zwembad en we relaxen vervolgens in de hangmatten boven de rivier. Zojuist lekker gegeten in het restaurant op het resort. Roan zit er een beetje doorheen en om nu weer in de taxi te stappen naar het 8 km verder gelegen centrum van Kanchanaburi is even geen optie.

Ik schrijf mijn verhaaltje onder de nieuwsflitsen van Radio Tour de France, ouderwets via Radio 1. Wifi is prima hier. Kom op Tom!

Morgenochtend vertrekken we om 07:15 uur voor een volle dag excursie. Maar daarover morgenavond meer, goed weekend allemaal.