Lekker geslapen vannacht, kort, maar relaxed. We maken ons als vroeg op voor een lange dag. Want wat doe je als je in Bangkok bent ? Natuurlijk … Fietsen met Co van Kessel. Een begrip voor de Nederlandse toerist. We hebben vooraf geboekt vanuit Nederland en we gaan voor de “Full Monty”, all included. Nog wel even een taxi regelen door het altijd drukke Bangkok, we worden geadviseerd wat speling te nemen. Hoe ze het doen weten we niet, maar toch staan wij in no-time bij Co op de stoep. Dus nog even tijd voor een ontbijtje bij de Subway. Overigens een heel plezierige rit. Onze chauffeur praat honderduit en heeft de grootste schik en een aanstekelijke lach.

Na onze aanmelding gaan we al snel on route. Kunnen kiezen tussen een stadsfiets of een mountain bike. Ik heb weinig keus. Ergens achter uit de schuur komt een zwart model. De rest rijdt allemaal op geel. Ik weet niet waarom. We manoeuvreren al snel door de smalle steegjes van China Town. Even denk ik dat we op een filmset zijn beland en dat elk moment James Bond de hoek om komt zijlen in een achtervolging. Hier wordt echt van alles verkocht. Groenten, fruit, vlees, vis en kip. En het krijgt gretig aftrek, dit ligt vanavond weer gewoon op je bord.

We fietsen verder richting het treinstation Hua Lamphong waar we met fiets en al aan boord gaan. Deze trein wordt ook gebruikt door de mensen van buiten de stad en het is een ware belevenis. We zitten verspreid tussen de uiterst vriendelijke lokale bevolking, die allemaal al snel in de ruststand gaan. Met andere woorden, de man tegenover mij knikt nog even vriendelijk om vervolgens een tukkie te gaan doen. Ik twijfel nog even of ik zijn voorbeeld zal doen volgen, maar er is teveel te zien. Ook armoe, dat dan weer wel.

Als we buiten de stadgrenzen van Bangkok verkeren en de trein achter ons laten fietsen we langs de vele kanalen die deze omgeving heeft. Soms is het uiterst smal, links en rechts water. Nu zijn wij als Nederlanders gelukkig geoefende fietsers, maar spannend is het soms best wel. Roan, onze jongste telg in het gezelschap, heeft er geen moeite mee, moeder Vanessa meer. Net zo makkelijk peddelt hij mee.

Na een lekker lunch vervolgen wij onze weg. Hoewel wij, familie de Rooij, dit eerder hebben gedaan, is het toch weer een hele belevenis. Anders dan de vorige keer. Kan ook door het gezelschap komen. Het bezoek van de tempel is goud waard. Althans onbedoeld. In deze tempel is het gebruikelijk om goudsnippers op de Boeddha’s te plakken, ter genezing van eventuele kwalen. Ook wij krijgen de kans. Ik plak er ééntje op een rechter enkel, baadt het niet dan schaadt het niet, wat die van mij doet soms verrot veel pijn. Roan plakt het ergens op een rechterschouder. Om daar bij te komen moet je wel een beetje steunen. Maar dat moet je niet doen met zweterige handen. Een (andere) hand vol met goudsnippers is het gevolg. We hebben ze netjes terug geplakt. Nu wel hopen op de juiste plek.

We laten de fietsen achter en nemen vervolgens een lokale bus, de trein en de metro terug naar ons hotel. Even opfrissen, wat drinken, en door …..

We komen niet ver, vinden al snel een restaurantje op de hoek. Geen airco, TL verlichting, geen andere gasten. Toch doen we het ervoor, we zorgen voor de dag- zo niet de weekomzet. Blije gezichten en heerlijk gegeten. Dit is Azië, Dit is Thailand, Dit is Bangkok.

We sluiten de dag af met een lekkere voetmassage. Moeten wel even opsplitsten, maar de ervaring is super. Morgen gaan we verder, Kanchanaburi … of meer bekend .. The Bridge over the River Kwai.